«Έτυχε να ζούμε εδώ»!

Μία από τις θηριώδεις μαλακίες που παπαγαλίζει το νεοφιλελεύθερο κηφηναριό του ΣΥΡΙΖΑ εδώ και 2 χρόνια περίπου, είναι το περίφημο…

επειδή απλώς έτυχε να βρεθούμε σε τούτο εδώ τον τόπο, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε κάποιον που θέλει να ζήσει εδώ πέρα

Έτσι, με τις ίδιες λέξεις και σημεία στίξης!

Και δεν τους έχουμε αρχίσει στις μπουνιές!

Διότι παπαρολόγοι μου δεν «έτυχε» να ζούμε εδώ. Έχουν αγωνισθεί γι’ αυτό, πατεράδες, παππούδες, προπαππούδες, δεν ξέρω και γώ πόσες γενιές πίσω. Και μας έχουν αφήσει στο πόδι τους. Να τιμήσουμε τις θυσίες τους. Τις αξίες τους. Τη γλώσσα που μας κληροδότησαν. Και υποχρεούμεθα να απαγορεύσουμε στο κάθε ανθελληνικό, στο κάθε άθλιο υποκείμενο, ακόμα και να πατάει το πόδι του. Οφείλουμε επί πλέον να εκδιώκουμε όσους δεν σέβονται τα παραπάνω. Αδιάφορα αν είναι και ντόπιοι…

Γι’ αυτό προσέξτε. Τουλάχιστον να αποφεύγετε να παπαρολογείτε μπροστά σε κάποιους σαν και μένα. Αυτά να τα λέτε στα σαλόνια, στα μπαράκια και στα πολυπολιτισμικά δρώμενά σας. Κι’ αν υπάρχει και άσυλο ακόμα καλύτερα…

Όπως λέει ο Καραμπελιάς περιγράφοντας την πορεία από τον εθνομηδενισμό στον μηδενισμό, που ανεδείχθη πρόσφατα σαν αποτέλεσμα της απεμπόλησης του χρέους προς την ταυτότητα:

Και βέβαια δεν τους περνάει ίσως από το μυαλό ότι θερίζουν ότι έσπειραν, πως η καταστροφή κάθε αξίας, κάθε σταθερής ταυτότητας, με τον χυδαίο μεταμοντερνισμό και το σχετικισμό τους, η κατεδάφιση των μόνων σταθερών αξιών που είχαν απομείνει σε αυτόν τον έρημο τόπο, του πατριωτισμού, της μετοχής σε μια πολιτισμική κοινότητα, στην οποία η ορθόδοξη παράδοση και η γλώσσα παίζουν ουσιαστικό ρόλο, κ.λπ., κλπ. οδηγεί πράγματι στον πιο ακραίο μηδενισμό. Διότι οι Έλληνες σε όλη τους την ιστορική διαδρομή στη νεώτερη ιστορία μας δεν ταυτίζονται με κάποιο αφηρημένο κράτος, όπως ίσως κάνουν οι δυτικοί, αλλά με αξίες που τους συνέχουν ως κοινότητα. Όταν λοιπόν κατεδαφίζεις αυτές τις αξίες παράγεται ο πιο ακραίος ατομικισμός και μηδενισμός. Και αυτός δεν θα σεβαστεί βέβαια ούτε τους «συμμάχους» του, το «Κολωνάκι», θα το καταστρέψει και αυτό.

Επειδή «χέστηκα» για το Κολωνάκι, αλλά με «πονάνε» οι Αμπελόκηποι και η υπόλοιπη χώρα, δεν θα σας αφήσουμε σε χλωρό κλαρί μέχρι να εξαφανισθείτε. Άκου «έτυχε»!